::: Selamat Berkahwin...Selamat Naik Pelamin :::

Assalamualaikum wbt dan salam sejahtera...

Wahai orang-orang kampung sekalian, sekarang saya sudah berada di kampung halaman tercinta dan dicintai...Wah, rasa hebat...Tak mau intro sepanjang asignment Sejarah, saya meneruskannya dengan cerita 25 Disember 2011...Banyak hal berlaku pada hari itu tetapi saya hanya memfokuskan kepada.....PERKAHWINAN AZZY DAN HANAFY

Hebat bukan? Umur 22 tahun sudah berkahwin..Yeay...Huda jerk yang jakun kot..Orang lain rasa, erm...Ramai lagi yang kahwin muda...Apapun, sebagai sahabat, Huda sangat terharu melihat Puan Azzy sudah pun bergelar isteri orang..Meh, cepat, bagi tisu...Sebaldi dah air mata nih...Teruskan dengan cerita..

Huda pergi wedding Puan Azzy dengan sahabat (HASMIDAH) yang dah lama tak jumpa...Rasanya last jumpa masa tahun 2010 kot...Lamalah tue...Sebab, jarak bukan jauh pun, tapi jumpa pun tidak..Bila fikir-fikir, dahsyatnya diri kami ini...Kiranya wedding Azzy nih memang terbaiklah..Thanx Allah...Ok lah..Teruskan dgn cuci mata jer lah...Cakap banyak pun tak guna..Sebab bukan Huda yang kahwin...

Buat-buat mesra..Pesanan Has...

Menunggu pengantin sehingga habis membedal 4 mangkuk cendol...Ok..Tipu...

Pengantin weh...Cepat kompang...

Nak amek gambar dgn jelas tapi cameraman nih sibuk menghadang menggunakan punggungnya pulekkk.....

Suka giler pelamin nih..Simple tapi sweet..

Sekali lagi Has mempamerkan wajah kebosanan menunggu....

Happy balik sebab nak upload gambar kat Fb..Hahaha..

See...Has dah penat....

Yeay..Itu yang kita tunggu-tunggu...Sesi bergambar bersama pengantin...

Has kata nampak kurus sebab pengantin pegang perut dia..Haha

Kesibukan mak cik uit-uit menyiapkan meja makan beradab...

Memula bajet dapat ler duduk kat meja nih...Harapan tinggal kenangan...

Cahaya keimanan jelas terpancar ke muka Puan Azzy...

Pengantin lelaki nih memang pemalu tak henggat lah...Tengok pengantin pempuan...Senyum jek

Pengantin mula penat...

Kami ke'eksited'an dengan pelamin...

Mula berangan putera idaman datang membawa segala wishlistku...

Spot kaki pengantin lelaki weh...Ganjil...

Balik wedding carik kedai minum sebab cuaca panas tak ingat dosa...Hahaha...

Boleh cuba sebab semuanya sedap dan sangatlah murah...

Sebenarnya, masa nak pergi wedding nih, macam-macam berlaku weyh...GPS yang tak boleh harap...Peta rumah pengantin tak jumpa signboard...Direction daripada pengantin yang tak dapat difahami...Hahaha...Tapi, kiteorang gigih weyh..Nak teruskan jugak perjalanan menuju destinasi tanpa mengira bahaya depan mata...Cari banting pengantin tak jumpa, yang jumpa banting India kahwin adalah.....Macam-macam...Mujurlah jumpa Kem Bina Jati...Sampailah kami ke rumah pengantin walaupun di pertengahan jalan dikejutkan dengan ular yang menyeberang jalan...Hebat woo pengembaraan kami...Tak cukup di situ, sampai di rumah pengantin, Puan Azzy macam kebingungan dan terlupa warna tema majlisnya...Adoyai...Buat kami saspen jerk kalaulah salah rumah...

Seterusnya makan dengan enaknya tanpa mengira orang kampung dan sanak-saudara pengantin yang memandang kami dengan dahi berkerut..Yelah, datang terus menuju ke tempat nasi dan mintak nasi lebih sikit..Lupa nak salam orang kampung sebab bajet datang as VVIP...Hahaha...Amik ayam 3,4 ketul dan penuhkan pinggan dengan segala lauk-pauk...Fuhh, masakan dia dapat 4/5 bintang...Aik, Huda terbajet dalam rancangan Masterchef pulek...Sebab pengantin bersiap agak lama, kami berulang-alik mengambil cendol untuk membasahkan tekak...

Akhirnya, kami menjerit kesukaan bila nampak pengantin keluar..Hajat hati nak berlari sambil buat silat gayong depan pengantin tapi tak jadi...Sebab...Buat pertama kalinya, pergi rumah pengantin, pengantin disambut dengan mercun Cina...Aik pengantin, tahulah Chinese New Year dah dekat...Tapi memang meriah plus bising sebab kompang etrpaksa berjuang bermati-matian untuk tidak tenggelam dengan bunyi mercun yang ibarat meriam tue...Amboi...Over...

Lepas tue, kiteorang buat tak malu, masuk rumah walaupun tak dijemput, terus melangkah-langkah mak cik yang ada dan menuju ke bahagian hadapan sekali dan buat-buat sibuk amik gambar...Gedik bhai..Kengkonon nak menyibuk menepung tawar, sekali cameraman dia kata, dijemput mak-mak dan mak cik-mak cik...Over kau cameraman dia...Hasrat terus dipendam jauh ke lubuk hati...Chet...Pasal menepung tawar, memang senak perut Huda dengan Has...Ada ker patut ada sorang mak cik nih, dia menepung tawar, ibarat memberi ayam makan?!! Kesian muka Hanafi...Dah terpalit nasi di bahagian muka dan hidung...Ntah-ntah dah tersedut dalam lubang hidung dia kot sikit..Hahaha..Gurau jek...Pengapit pulak tak boleh harap sebab hanya memandang sepi keadaan itu dan baru tersedar kemudiannya...Tulah pengapit lelaki tue, over macam dia yang kahwin...Asyik dia jek tengok camera..Apa daa...

Lepas tepung tawar, pengantin pergi makan dan kiteorang memporak-perandakan majlis dengan bergambar dengan rakus dekat pelamin, ubah itu dan ini...Sampai abang penagntin jeling maut tapi kiteorang buat tak faham bahasa...Heh, sukalah...Hahaha...Akhirnya lepas 4jam menunggu, pengantin pun berjaya diragut untuk bergambar...Syoknya...Masa nak balik tue, nampak kek wedding yang super cantik dan sedap...Gambar tak amik sebab batery low...Tak guna punya camera...Mintak dengan mak cik tue, sekali dia kata, Nak cup cake? amik bau jelah...Adoyai...Pandai mak cik bergurau...

Perjalanan balik super best sebab tak sesat...Dan, Huda menginap di Kediaman Kolej Melati, UiTM Shah Alam di rumah Has bersama kawan-kawannya yang super havoc...Ohyeah....Nak datang lagi sebab banyak gosip yang tak selesai...

Mesti korang baca entri nih dalam keadaan tercungap-cungap dan lepas tue komen, 'Pebenda ntah minah nih!' Ahh, gasak!